سلام ...........عیدتون مبارک .......البته اگه عیدی میدید......... این شعر متعلق به خانم سوده عباسی اهل  کرمان است .....این رو از توی یک کتاب جشنواره به اسم ((کوچه کوچه ی آسمان ))برداشتم .

 هابیل زخم خورده

 آقای من نیامدی ایل می رود

 آرامش نبود تحلیل می رود

موسی عمر من، به امید وصال دوست

در گاهواره عشق تو، بر نیل می رود

مرغ دعای من، همه شب از صمیم قلب

تاآسمان بسته و تعطیل می رود

آقا بدون تو چه جفا ها که همچو تیغ

بر روح زخم خورده هابیل می رود

در قلب هایمان که زمستان کشیده اند

بیم سقوط ناگه قندیل می رود

مولا بیا که بی تو همه آیه های عشق

در تنگنای غربت انجیل می رود

اینجا سپاه ابرهه تا کعبه ی ولا

بی ازدحام و ترس ابابیل می رود

مولای من! دوباره ز جور برادران

در چاه غصه زاده راحیل می رود

از خاطر حرای دل ما ، بدون تو

حتی نزول حضرت جبرییل می رود

آدینه هایمان همه تکراری اند و سخت

مولا! نیامدی تو و این ایل می رود

سوده عباسی- کرمان